4 tysiące tygodni – Oliver Burkeman

Na sam początek moja ulubiona historia z tej książki. Opowiada, jak biznesmen z Nowego Jorku przyjechał na wakacje do Meksyku i spotyka tam rybaka.

„Rybak wy­zna­je, że pra­cu­je tylko kilka go­dzin dzien­nie, a więk­szość czasu spę­dza, pijąc wino na słoń­cu i mu­zy­ku­jąc z przy­ja­ciół­mi.

Biz­nes­men, za­że­no­wa­ny na­sta­wie­niem Mek­sy­ka­ni­na do za­rzą­dza­nia cza­sem, daje mu nie­pro­szo­ną radę: gdyby pra­co­wał cię­żej, wy­ja­śnia, mógł­by za­in­we­sto­wać do­cho­dy w kilka łodzi, pła­cić innym za ło­wie­nie ryb, za­ro­bić mi­lio­ny i odejść na wcze­śniej­szą eme­ry­tu­rę.

„I co bym potem robił?” – pyta rybak.
„No cóż, wtedy – od­po­wia­da biz­nes­men – mógł­by pan spę­dzać czas, pijąc wino na słoń­cu i mu­zy­ku­jąc z przy­ja­ciół­mi”.

Źródło: 4 tysiące tygodni, Oliver Burkeman.

Dzisiaj przede wszystkim wciąż brakuje nam czasu. Pędzimy, pracujemy. Odpoczywać często nie umiemy. I to dziwne uczucie, kiedy nagle nie mam nic do robienia. Dlaczego „marnuję czas”?

Książka 4 tysiące tygodni to pozycja, którą przeczytałam w 2 dni. Nie mogłam się oderwać. Chwilami czytałam ją z wypiekami na twarzy. Chwilami poczułam się przez nią „przeczołgana”. Kompletnie inne, świeże, prawdziwe podejście do tego, jak warto patrzeć na życie.

Poniżej kilka cytatów i moich przemyśleń.

Fik­su­je­my się na prze­peł­nio­nych skrzyn­kach od­bior­czych i wy­dłu­ża­ją­cych się li­stach zadań prze­śla­do­wa­ni przez po­czu­cie winy, które pod­po­wia­da nam, że po­win­ni­śmy robić albo wię­cej, albo coś in­ne­go, albo i to, i to.

Źródło: 4 tysiące tygodni, Oliver Burkeman.

Bardzo dużo moich znajomych wciąż narzeka, że pracują na cały zegar. Nie wiedziałam, że na to jest nazwa: „kul­tu­ra hustle”. W kul­tu­rze hustle „pracy nie po­strze­ga się jako brze­mie­nia, lecz uważa się ją za eks­cy­tu­ją­cy styl życia, któ­rym warto chwa­lić się w me­diach spo­łecz­no­ścio­wych”. Co Ty na to?🤔

Im więcej masz, tym więcej chcesz, bo inni mają więcej, tym więcej musisz na to pracować. Pfff…

„Kiedy lu­dzie za­ra­bia­ją dość, żeby za­spo­ko­ić swoje po­trze­by, wy­szu­ku­ją nowe rze­czy, które uzna­ją za po­trzeb­ne, i za­czy­na­ją aspi­ro­wać do no­wych sty­lów życia. Nie udaje im się do­rów­nać są­sia­dom, bo za każ­dym razem, kiedy po­ja­wia się za­gro­że­nie, że ich do­go­nią, obie­ra­ją sobie za cel po­ziom życia in­nych, lep­szych Ko­wal­skich. W re­zul­ta­cie pra­cu­ją coraz cię­żej i wkrót­ce za­czy­na­ją wi­dzieć w swoim nad­mia­rze”.

Podobnie z pracą. Im więcej pracujemy, tym więcej nam „zrzucają na głowę”. Jeśli odpowiem na maile, w mojej skrzynce nie ma ich mniej, bo pojawiają się nowe. Im więcej umiem załatwić, tym mam ich więcej, więcej…. To się nigdy nie kończy!

Autor książki zauważa, że kiedyś było inaczej. Ludzie żyli zgodnie z rytmem przyrody. Nikt na przykład nie może wydoić krowy z góry na cały rok🐄🐄🐄! A my ciągle i ciągle chcemy robić więcej. Ciągle martwimy się o to, jak BĘDZIE kiedyś. Co się stanie. Zamiast: żyć… dziś.

---

• Zacznij od rzeczy najważniejszych, sama je wybierz.
• Ogranicz ilość bieżącej pracy.
• Nie rób od razu rzeczy średnio ważnych.
• Unikaj rozpraszaczy: „kiedy otwie­rasz do­wol­ną apli­ka­cję me­diów spo­łecz­no­ścio­wych, „po dru­giej stro­nie ekra­nu czeka ty­siąc osób”, któ­rym płaci się za to, żebyś od tego ekra­nu się nie ode­rwał.
• Zaakceptuj, że życie zawsze będzie przynosić problemy.
• Nic na szybko — małe kroki i do celu.
• Ogranicz długość listy zadań.
• Kończ jedno zadanie, zanim zaczniesz drugie.
• Z pewnych rzeczy świadomie rezygnuj lub nie rób ich perfekcyjnie.
• Ćwicz „nicnierobienie”.
• Nie udawaj, że będziesz wybitna! Rzadko kiedy rodzi się drugi Mozart lub Da Vinci. Jeśli od razu zaakceptuję to, że nim nie będę, to (może) zaakceptuję też RACJONALNIE normalne życie, które mam. Będę cieszyć się chwilą.

Na koniec chyba najładniejszy cytat z tej książki:

Prze­cięt­ne ludz­kie życie jest ab­sur­dal­nie, prze­ra­ża­ją­co, ob­raź­li­wie krót­kie. Nie po­wi­nie­neś jed­nak wi­dzieć w tym po­wo­du do nie­ustan­ne­go roz­pa­cza­nia ani wpa­da­nia w pa­ni­kę wy­wo­ła­ną lę­kiem, że nie wy­ko­rzy­stu­jesz pełni moż­li­wo­ści swo­je­go ogra­ni­czo­ne­go czasu.

Źródło: 4 tysiące tygodni, Oliver Burkeman.

Warto! Bardzo warto przeczytać tą książkę. Polecam ją wszystkim, którzy ciągle walczą z czasem i chca być bardziej produktywni. Ta książka radzi, jak to zrobić ale w konkretnie KONTRINTUICYJNY sposób.

„4 tysiące tygodni” gdzie kupić – książka i pdf

Ja przeczytałam ksiażkę na Legimi, ale można kupić ją praktycznie w każdej księgarni:

• https://www.insignis.pl/ksiazki/cztery-tysiace-tygodni/
• https://bonito.pl/produkt/cztery-tysiace-tygodni
• https://www.legimi.pl/ebook-cztery-tysiace-tygodni-oliver-burkeman,b937300.html

Książka – nowość 2024: Neurocopywriting

Wydawnictwo Marketer+, autorzy: Joanna i Jarek Burdek: kup tutaj

O mnie:

Nazywam się Joanna Burdek.

Jestem strateżką, copywriterką, wykładowczynią, pisarką, założycielką Brand Useful.

Pracowałam w znanych agencjach reklamowych, prowadząc projekty dla dużych marek i instytucji. Ukończyłam warszawską Szkołę SAR i mam dyplom stratega marketingowego. 

Wykładam e-marketing, strategię digital na Uniwersytecie Papieskim i Wyższej Szkole Ekonomii i Informatyki w Krakowie. Jestem współopiekunem studiów Brand Manager WSB w Gdyni. 

Pracowałam z takimi markami jak Continental, O bag, Zamek Wawel, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. Jestem autorem w Marketer+, Sprawnym Marketingu i innych portalach marketingowych. Prowadzę szkolenia ze strategii marki, nowych trendów. Jest autorką pierwszego w Polsce szkolenia o NeuroCopywritingu. 

Mam swój blog: joannaburdek.pl. Wierzę, że biznes to coś więcej niż (tylko) zarabianie, a marketerzy mogą zmieniać świat na lepsze.

Napisz do mnie, jeśli też lubisz czytać: https://www.linkedin.com/in/joanna-burdek/